28 Eylül Ferdî Silahsızlanma Günü’nde Maçka Demokratlık Parkı’nda ‘Sessiz ayakkabıların yürüyüşü’ adlı aktiflik düzenlendi. Umut Vakfı’nın düzenlediği etkinlikte ayrımsız araya gelen Türkiye’nin ayrımlı illerinde silahla hayatını kaybedenlerin aileleri, yakınlarının ayakkabılarını müşterek koyarak silahsızlanma çağrısı yaptı.
Düş Vakfı 28 Eylül Bireysel Silahsızlanma Günü’nde, Maçka Demokrasi Parkı’nda ‘Sessiz ayakkabıların yürüyüşü’ ünlü bir aktiflik gerçekleştirdi. Etkinlikte Türkiye’nin ciharıyek birlikte silahla vurularak hayatını kaybedenlerin anneleri, babaları, kardeşleri ve yakınları bir araya geldi. Aileler etkinlikte birbirlerine bindi oldu zat yaşadıkları olayları anlattı. Birçok familya yakınlarının ölümüne etken olan kişilerin ceza almadığını tıpkısı zaman ilk cezalandırılmaları gerektiğini belirtti. Imge Vakfı Umumi Heyet Başkanı Özben Önal dahi etkinlikte aileler ile tıpkı araya gelerek acılarını paylaştı. Etkinlikte hayatını kaybedenlerin yakınları çizin çizin kürsüye gelerek konuşmalarını yaptı. Konuşmaların peşi sıra sözsüz oyun gösterisi gerçekleşti. Etkinlik ailelerin, yakınlarının ayakkabılarını beraberinde koyarak silahsızlandırma çağrısı yapmasıyla sona erdi.
MASUM İNSANLARIN KATİL KURŞUNLAR İLE ÖLMEMESİ İÇİN SAVAŞ EDİYORUZ
Umut Vakfı Yönetim Kurulu Başkanı Özben Önal Aramızda büyük acılar muammer dostlarımız var. Bugün onların konuşma vakti. Şurası tefhim etmek istiyorum; Rüya Vakfı Başkanlığının annem Söz Dedeman’ın vefatı üzerine ant aldım. Tam 29 yıl boyunca annemle alay malay ego birlikte kardeşim Rüya’un bir silahla öldürülmesinin acısını yaşıyorum. Biz Umut Vakfı olarak yaşadığımız bu kötü olay sonrasında çocuklarımız bigünah insanların tabiri caizse kent eşkıyası insanların kıyacı kurşunları ile ölmemesi üzere savaşim ediyoruz dedi.
İNSAN EVLADINI RÜYASINDA GÖREBİLMEK İÇİN YAKARIŞ MESABE Mİ
Oğlu bahçelerinde köpekle oynarken vurularak hayatını kaybeden Mustafa Atıcı Ki vasıtasıyla ateşlendiği mahsus sıfır ve ‘yorgun kurşun’ adı verilen acımasız tıpkı kurşun ile 15 yaşındaki oğlumuzu kaybettik. Kötü anlatılmaz, adlığımız gelişigüzel nefeste, gittiğimiz her yerde hatıraları var onlarla yaşıyoruz. Şöyle düşünün bir koca akşam ezanı yattığında evladını rüyasında görebilmek amacıyla yakariş kiymet mi Biz bunu yaşıyoruz. Sabah kalktığımızda ‘Allah’ım inşallah rüyadır’ diye odasına gidiyoruz ama bulunmayan. Kimsenin bunu kimseyi yaşatmaya hakkı namevcut. Bunun için lüzumlu tedbirlerin ve önlemlerin alınması gerekiyor. Zaman televizyonda akşam haberlerine bakamıyoruz. Çoğu marifet silahlı ivinti oluyor. Sivil insanların silahlanmasındaki tasavvur nedir diyerek konuştu.
SON GİYDİĞİ KIYAFELERİ KOKLUYORUM
Kızını kaybeden Nakşiye Konyar, Tokat’ın Erbaa ilçesinde bire bir magandanın silahından çıkan kurşunla hayattan koparılan Büşra Konyar’ın annesiyim. Sizler Büşra’yı tanır mısınız Tanımazsınız. Nereden bileceksiniz Büşra’nın hayallerini bilir misiniz Herkese fiyat davranan, kimseyi incitmeyen, hayata neşeyle bakan, hayalleri olan pırıl pırıl, anlaklı, 17 yaşında tıpkısı çocuktu o. O mermi hoppadak Büşra’yı değil, bizleri yani ailemizi sevdiklerini birlikte hayattan kopardı. Geride acılı bir baba ve temel ile iki bile hayata küsmüş kardeş bıraktı. Nereye baksam Büşra’mı görüyorum. Onunla yaptığımız aktiviteler, oturduğu, yattığı, gezdiği yerler on paralık aklımdan çıkmıyor. Akıbet giydiği kıyafetlerini alıyorum, kokluyorum. Babası hangi büyüklüğünde sert dursa üstelik bizlere hissettirmemeye çalışsa da şeb yatağında gizli belirsiz ağlıyor, kahroluyor şeklinde konuştu.
